Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Ο Στέλιος Καζαντζίδης στην Καλαμάτα το 1953

Σας παραθέτουμε ένα κείμενο για την πρώτη επαγγελματική εμφάνιση του Στέλιου Καζαντζίδη, στην Καλαμάτα, όπως αυτό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Flash της Μεσσηνίας, τον Απρίλιο του 2007. 

Ο διευθυντής του περιοδικού, Πέτρος Τσώνης, ο οποίος επιμελήθηκε του κειμένου, μας επέτρεψε να το αναδημοσιεύσουμε. Τον ευχαριστούμε για αυτό. Ευχαριστούμε, επίσης, και τo olaxidyo-x2.blogspot.com, που μας υπέδειξε την πηγή και πρότεινε ουσιαστικά το θέμα της δημοσίευσης αυτής. 

Εμείς, λοιπόν, σας δίνουμε απλά την ευκαιρία μέσα από ένα σχετικά σύντομο κείμενο, να μάθετε μια όχι και τόσο γνωστή πτυχή, της καλλιτεχνικής διαδρομής του μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης στην Καλαμάτα

Του Πέτρου Τσώνη


Μπαίνοντας στο παλιό προσφυγικό σπιτάκι της κυρά – Παγώνας Αναγνώστου, στο συνοικισμό (τέρμα Νέδοντος), που κάποτε φιλοξένησε χιλιάδες ξεριζωμένους, το μάτι σου πέφτει σε μια παλιά φωτογραφία. Μια φωτογραφία ξεχωριστή, σε ασημένια κορνίζα.

Μια φωτογραφία που τραβήχτηκε πριν 54 ακριβώς χρόνια. Ένα αυτοσχέδιο πάλκο και πάνω καθισμένοι σε καρέκλες οι μουσικοί του συγκροτήματος. Δύο μπουζούκια, δύο κιθάρες, ένα ακορντεόν, μια τραγουδίστρια, ενώ ένας πιτσιρικάς με κοντά παντελονάκια, χαμογελαστός, παρακολουθεί τους οργανοπαίχτες. Πίσω τους ένας κύριος όρθιος. Καλοκαίρι του 1953, στο «Πράσινο Αστέρι» του Γιώργου Χριστόπουλου ή Κεφάλα στη Δυτική Παραλία.

Οι παλιοί Καλαματιανοί με συγκίνηση θυμούνται εκείνο το βράδυ, ήταν η πρώτη εμφάνιση του Στέλιου Καζαντζίδη στην Καλαμάτα. Ήταν τόσος ο κόσμος, που πήγε να ακούσει το μεγάλο Στέλιο Καζαντζίδη, που – όπως χαρακτηριστικά μας είπε παλιός Καλαματιανός- «μέχρι και από τις εκκλησίες πήραμε καρέκλες». Η κυρά – Παγώνα Αναγνώστου, 79 χρονών σήμερα, αν και δεν κατάφερε να παραβρεθεί στη βραδιά, έζησε όλο της το παρασκήνιο, που – όπως θα διαβάσετε παρακάτω – εξελίχθηκε μέχρι τις πρωινές ώρες. Ας γνωρίσουμε, όμως, τους πρωταγωνιστές, όπως καταγράφηκαν στο φακό του άγνωστου σε μας φωτογράφου:



Ο Στέλιος Καζαντζίδης με την Καίτη Γκρέυ
Από αριστερά στη φωτογραφία διακρίνουμε τον Τάσο Αναγνώστου, στο μπουζούκι. Ο Τάσος Αναγνώστου, σύζυγος της κυρά – Παγώνας και πατέρας του μπουζουξή Τζίμη Αναγνώστου. 

Ταλαντούχος οργανοπαίχτης, συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα του λαϊκού μας τραγουδιού, έφυγε νωρίς, σε ηλικία 39 ετών. Δίπλα του ο Στέλιος Καζαντζίδης με την κιθάρα του, νεαρός, μόλις 21 χρονών. Έχει ήδη μπει επαγγελματικά στο τραγούδι, ενώ ένα χρόνο πριν (Ιούνιος του 1952) φωνογραφεί τον πρώτο του δίσκο. Ήταν η σύνθεση του Απόστολου Καλδάρα «Για μπάνιο πάω και αν θέλεις έλα». 
Δίπλα στο Στέλιο, η Καίτη Γκρέυ, με την οποία είχε αρραβωνιασθεί επίσημα και χώρισε το 1956, μετά τη μεγάλη τους επιτυχία στο δίσκο «Απόψε φίλα με», του Μανώλη Χιώτη. Τέλος δίπλα στην Γκρέυ, ο Χρήστος Δημόπουλος με το μπουζούκι, στενός συνεργάτης του Καζαντζίδη. 

Πίσω διακρίνουμε το μεγάλο καλαματιανό κιθαρίστα Ηλία Μαυρέα και δίπλα του τον Σωτήρη Ζωγιόπουλο με το ακορντεόν. Ο κύριος που βρίσκεται πίσω από την ορχήστρα μας είναι άγνωστος, μάλλον εργαζόμενος στο «Πράσινο Αστέρι». Δεξιά διακρίνουμε ένα χαμογελαστό πιτσιρικά. Δεν είναι άλλος από το μικρότερο αδελφό του Στέλιου, τον Στάθη Καζαντζίδη, σε ηλικία 8 χρονών. 

Η συνέχεια ανήκει στην κυρά – Παγώνα που μας αφηγείται παραστατικά τι προηγήθηκε και πως τελείωσε εκείνη η βραδιά:

«Έρχεται ο άντρας μου και φέρνει δύο κοκόρια, θέλω να τα φτιάξεις και όταν σχολάσουμε θα έρθουμε να τα φάμε, μου λέει. Εγώ ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδί μου και ο Τζίμης ήταν τριών χρονών. Η μάνα μου ανασκουμπώθηκε και μαγείρεψε τα κοκόρια με πατάτες γιαχνί. Κατά τις δύο η ώρα ήρθαν όλοι και στρώσαμε τραπέζι. Ήπιαν και κρασάκι, μπήκαν στα μεράκι και άρχισαν να τραγουδάνε.
Καλοκαίρι ήταν και ανοίξαμε τα παράθυρα για να πάρουμε αέρα. Σε λίγο, τι να σου πω, παιδί μου, όλος ο Συνοικισμός είχε μαζευτεί έξω από το σπίτι για να ακούσει το Στέλιο. Κάποια στιγμή ο Στέλιος κατάλαβε ότι είχε μαζευτεί κόσμος και τους ζήτησε συγνώμη που τους ξενυχτάνε. Όχι, παίξε να σ’ ακούσουμε, του φώναζαν όλοι μαζί. Τις πρωινές ώρες το γλέντι τελείωσε, Ο Κεφάλας τους έστρωσε στρωματσάδα, φτώχεια, δε βλέπεις στη φωτογραφία τα παπούτσια του, ο μικρός του αδελφός ήταν ξυπόλητος. Όμως όλοι ήμαστε ευχαριστημένοι. Εγώ, λόγω της κατάστασής μου, πήγα νωρίς και ξάπλωσα και τους άκουγα από το κρεβάτι, τι να σου πω τραγούδια, μάνα μου. Ο άντρας μου πέθανε 39 χρονών, αν ζούσε μ’ αυτούς θα έπαιζε, όμως τον έφαγαν λάχανο».

Αυτά μας είπε η κυρά – Παγώνα φέρνοντας στο μυαλό της και άσχημα περιστατικά, όπως τότε, στα 1946, που ήρθε καράβι στο λιμάνι της Καλαμάτας και στ’ αμπάρια του δε φόρτωσε εμπορεύματα, μα όλους σχεδόν τους άνδρες του Συνοικισμού, για να τους μεταφέρει στους «Σύγχρονους Παρθενώνες» της ντροπής. 

Στην συντροφιά μας και ο αδελφός της Νίκος Νικολάου τρία χρόνια μικρότερος της, μουσικός και αυτός και ο γιός της Τζίμης αναγνώστου, που ακολούθησε με επιτυχία την τέχνη του πατέρα του.


Tο σπίτι της κυρά Παγώνας όπως αυτό είναι σήμερα




Δεν υπάρχουν σχόλια: