Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Ο Χρόνης Αηδονίδης για τον Στέλιο Καζαντζίδη


Ο Χρόνης Αηδονίδης
Ο Χρόνης Αηδονίδης
Ο Χρόνης Αηδονίδης είναι αναμφισβήτητα ο πιο γνωστός Θρακιώτης τραγουδιστής. Γεννήθηκε σε ένα χωριό του Νομού Έβρου, στην Καρωτή (κοντά στο Διδυμότειχο), το 1928.

Η συνεισφορά του στη μουσική παράδοση καθίσταται ανεκτίμητη, στο βαθμό που ο ίδιος ήδη από τη δεκαετία του ΄50, μέσω της δισκογραφίας και της παρουσίας του στη ελληνική ραδιοφωνία πρότεινε την Θρακιώτικη παράδοση στο ευρύτερο ελληνικό κοινό. Γνώστης της ψαλτικής τεχνοτροπίας και εξαιρετικός τραγουδιστής, ο Χρόνης Αηδονίδης αποτελεί μαζί με άλλους παραδοσιακούς καλλιτέχνες μια ζωντανή κοιτίδα πολιτισμού. Με δυο λόγια μια φωνή ανεκτίμητη, συνδέει το παρελθόν με το παρόν και αποτελεί από μόνη της παρακαταθήκη για τις μελλοντικές γενιές. Ο σπουδαίος καλλιτέχνης ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμα μας. Χαιρετίζοντας την προσπάθεια μας, μας έγραψε μερικά λόγια για τον Στέλιο Καζαντζίδη και την πρώτη γνωριμία τους. Εμείς τον ευχαριστούμε ειλικρινά.

Μας γράφει:

Με τον μεγάλο Στέλιο, ενώ τον ήξερα και με ήξερε από τότε που πρωτοβγήκαν οι φωνές μας στον αέρα, δηλαδή αρχές της δεκαετίας του 1950, η γνωριμία μας από κοντά έγινε το 1980 στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο, όπου εργαζόμουν στις οικονομικές υπηρεσίες επί πολλά χρόνια.

Ο Στέλιος την περίοδο εκείνη έφερε για πρώτη φορά, ως ασθενή στο καρδιολογικό τμήμα, τη μητέρα του, την οποία υπεραγαπούσε και επισκεπτόταν κάθε μέρα. Έβρισκε λοιπόν το χρόνο και περνούσε και από το γραφείο μας για να τα πούμε. Θυμάμαι ότι συζητούσαμε διάφορα γύρω από τα καλλιτεχνικά μας ενδιαφέροντα. Ήταν η εποχή που είχε κάποιες διαμάχες με τις εταιρείες και τις δεσμεύσεις που του είχαν επιβάλει μέσω συμβολαίων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να έρχεται σε επαφή με το κοινό του, που τόσο τον θαύμαζε και τον αγαπούσε, κι έτσι μου εξέφραζε συχνά την πικρία και το παράπονό του.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν και θα μείνει ανεπανάληπτος όχι μόνο για το μοναδικό θείο χάρισμα της φωνής του αλλά και για το ήθος, το ύφος και την ευαισθησία του.

Τη φωνή του σίγουρα θα την χαρακτήριζα βυζαντινή. Εξάλλου η καταγωγή του (Μ. Ασία) και μόνο, την επικυρώνει. Πιστεύω πως, πέραν από τα υπέροχα λαϊκά κομμάτια που ανέδειξε, θα μπορούσε κάλλιστα, αν είχε ασχοληθεί ειδικά με την βυζαντινή μουσική, να αποδώσει και εκκλησιαστικούς βυζαντινούς ύμνους αλλά και δημοτικά τραγούδια της παράδοσής μας.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στη μουσική ιστορία της χώρας μας, γιατί όχι μόνο ανέθρεψε μουσικά γενιές και γενιές αλλά και γιατί προσέφερε παρηγοριά στον πόνο των ανθρώπων, την εποχή που την είχαν ανάγκη, συμπάσχοντας ειλικρινά και από καρδιάς, με όλη του την ψυχή, μέσα από τα τραγούδια του.

Καλή μας αντάμωση Στέλιο!

Χρόνης Αηδονίδης

Υ.Γ. Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία των διαχειριστών αυτού του ιστοτόπου, να τον αφιερώσουν στον αείμνηστο Στέλιο Καζαντζίδη.


2 σχόλια:

palalos είπε...

ΝΑ ΝΑΙ ΚΑΛΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ...ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ..

ΣυνΩΔΗπόροι είπε...

Μεγάλη η τιμή να μιλά με τέτοια λόγια ο Χρόνης Αηδονίδης. Είναι μια ακόμη -μέσα στις πολλές- αναγνωρίσεις της αξίας του Καζαντζίδη, τόσο στο θέμα της προσφοράς του στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και στο τι θα μπορούσε να κάνει -αν ήθελε- με τη φωνή και το ταλέντο του.
Επίσης, η μαρτυρία αυτή αποτελεί μία ακόμη απόδειξη του χαρακτήρα και του ήθους του Καζαντζίδη, ερχόμενη σε αντιπαραβολή με όσους υποστηρίζουν το αντίθετο.

Συγχαρητήρια σε όσους συμβάλουν στη διατήρηση αυτού του Blog.