Ο Γιάννης Δημαράς |
Είναι ένας, από την ιστορική ομάδα των «Ρεπόρτερς», που σε τρεις εκπομπές (η τρίτη ως γνωστόν δεν προβλήθηκε ποτέ) ανέδειξαν και γνωστοποίησαν το πρόβλημα του Στέλιου Καζαντζίδη, με την δισκογραφική "ΜΙΝΟΣ", στο ελληνικό κοινό.
Εμείς τον ευχαριστούμε θερμά, για την άμεση ανταπόκριση και πιστεύουμε πως η κίνηση αυτή δηλώνει, για μια φορά ακόμα, την ανιδιοτελή του προσφορά στο «κεφάλαιο» Στέλιος Καζαντζίδης και κατ’ επέκταση στη λαϊκή μουσική μας παράδοση.
Μας γράφει:
Ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία που δίνετε να γράψω κι εγώ δυο λόγια για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Ο Στέλιος Καζαντζίδης, είναι ο Στέλιος των εκατομμυρίων Ελλήνων της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Είναι η μαγική φωνή που άγγιξε τις ψυχές όλων αυτών που ξενιτεύτηκαν, αυτών που έμειναν πίσω, αυτών που μόχθησαν και μοχθούν καθημερινά στη ζωή, αυτών που πληγώθηκαν από έναν έρωτα, μια φιλία ή το σύστημα.
Ο Στέλιος σφράγισε μια εποχή της ελληνικής ιστορίας.
Είναι ο ίδιος ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Οι επιπόλαιοι χαρακτηρισμοί του τύπου "ο Καζαντζίδης ανήκει σε άλλη εποχή" δεν ευσταθούν για αυτή τη γνήσια λαϊκή φωνή". Αυτοί που εκφράζονται έτσι δεν γνωρίζουν τον Καζαντζίδη ούτε τα περισσότερα από 1000 τραγούδια που έχει ερμηνεύσει. Οι άνθρωποι σήμερα εξακολουθούν να ξενιτεύονται, να περιμένουν, να ζουν στην ανέχεια, να αγαπούν, να προδίδουν και να προδίδονται. Όσο αυτά υπάρχουν στη ζωή, ο Καζαντζίδης είναι επίκαιρος και ΥΠΑΡΧΕΙ.
Σας επισυνάπτω τη φωτογραφία από τη συνάντηση μου με τον Στέλιο καθώς και τις αναμνήσεις μου από αυτή:
Με το Στέλιο στον Άγιο Κωνσταντίνο. Πρώτη γνωριμία το 1976. Συναντηθήκαμε στο μικρό σπιτάκι, το καταφύγιο του, από όπου και οι εξορμήσεις του για το ψάρεμα που λάτρευε. Συχνά τότε πήγαινε μαζί με το Χρήστο Νικολόπουλο.
Όταν επέστρεφε, πάντα με ψάρια, τον περίμενε η μάνα του, η κυρά- Γεσθημανή.
Ο πιο γνωστός Έλληνας, λατρεμένος και στην Ελλάδα και από τους Έλληνες του εξωτερικού ζούσε πραγματικά μια μοναχική ζωή. Στη φωτογραφία φαίνεται ο Γιώργος Λιάνης, ο Στέλιος, εγώ και ο Παντελής Καψής.
Περνούσαμε τότε από τον Άγιο Κωνσταντίνο για μεγάλη έρευνα των "Νέων" σε όλη την Ελλάδα. Ο Στέλιος δεν μας άφηνε να φύγουμε. Μας κράτησε αρκετές ώρες και οι αφηγήσεις του, οι αναμνήσεις του και τα παράπονα του πλημμύρισε τις καρδιές μας.
Α, ήταν ωραία τα μπαρμπούνια που φάγαμε.
Με το Στέλιο στον Άγιο Κωνσταντίνο. Πρώτη γνωριμία το 1976. Συναντηθήκαμε στο μικρό σπιτάκι, το καταφύγιο του, από όπου και οι εξορμήσεις του για το ψάρεμα που λάτρευε. Συχνά τότε πήγαινε μαζί με το Χρήστο Νικολόπουλο.
Όταν επέστρεφε, πάντα με ψάρια, τον περίμενε η μάνα του, η κυρά- Γεσθημανή.
Ο πιο γνωστός Έλληνας, λατρεμένος και στην Ελλάδα και από τους Έλληνες του εξωτερικού ζούσε πραγματικά μια μοναχική ζωή. Στη φωτογραφία φαίνεται ο Γιώργος Λιάνης, ο Στέλιος, εγώ και ο Παντελής Καψής.
Περνούσαμε τότε από τον Άγιο Κωνσταντίνο για μεγάλη έρευνα των "Νέων" σε όλη την Ελλάδα. Ο Στέλιος δεν μας άφηνε να φύγουμε. Μας κράτησε αρκετές ώρες και οι αφηγήσεις του, οι αναμνήσεις του και τα παράπονα του πλημμύρισε τις καρδιές μας.
Α, ήταν ωραία τα μπαρμπούνια που φάγαμε.
Γιάννης Δημαράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου