Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Απάντηση στο blog olaxidyo-x2

Stelios Kazantzidis
Τ' αχνάρια ενός μύθου
Την Πέμπτη που μας πέρασε, ανακοινώσαμε την προβολή της εκπομπής «Τα παντελόνια είναι περίεργα ρούχα». Η εκπομπή, που μεταδόθηκε από τον 902 την Παρασκευή, έγινε με αφορμή το έργο – αφιέρωμα για τον Στέλιο Καζαντζίδη «Τ’ αχνάρια ενός μύθου».

Όπως θα γνωρίζετε του έργου επιμελήθηκε η σύζυγος του Καζαντζίδη, Βάσω ενώ ο παρουσιαστής της εκπομπής, Πάρης Μήτσου, συμμετείχε σε αυτή τη «δουλειά» ως ειδικός συνεργάτης.



Δεχθήκαμε, λοιπόν, κάποια σχόλια για τη δημοσίευση αυτή, από τους συντελεστές του blog olaxidyo-x2. Δείτε ΕΔΩ τα σχόλια και τη δική μας πρώτη δημοσίευση

Απαντάμε σύντομα: 

Καταρχήν τους ευχαριστούμε που διατηρήσαν το επίπεδο του blog σε υψηλά επίπεδα. Τέτοια σχόλια δε θα περνάνε απαρατήρητα. Σχολιάσανε το κείμενο εύστοχα και στα πλαίσια που ορίζει το ίδιο το blog μας.

Τιμούν με τον τρόπο τους τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη δική μας προσπάθεια. Γνωρίζετε ότι για να αποκτήσει κάποιος και τα τέσσερα τεύχη του έργου «Τ’ αχνάρια ενός μύθου», που κυκλοφόρησαν με το περιοδικό «Τηλεθεατής» έπρεπε να δαπανήσει το ποσό των 50 ευρώ;

Το ποσό δεν είναι μικρό, και σίγουρα δεν μπορεί να το διαθέσει κάθε εργαζόμενος. Εμείς προτείναμε την εκπομπή, όπως διαβάσατε, ώστε να δούνε τα αποσπάσματα του έργου της Βάσως όσοι δεν μπόρεσαν να το αγοράσουν.

Δεν πιστεύετε πως είναι καλό, κάποιος να γνωρίζει πριν κρίνει και όχι να αποδομεί και να μηδενίζει οτιδήποτε χωρίς να έχει ιδέα για αυτό; Το έργο της Βάσως θα το σχολιάσουμε εκτενώς όταν περάσει κάποιος καιρός. Και πιστέψτε μας οι ενστάσεις μας είναι πολλές και καυστικές.

Υπομονή, λοιπόν…


Διαβάστε ακόμη: 



1 σχόλιο:

Χ2 είπε...

Για να το κάνουμε σαν τους αγαπημένους πειρατικούς σταθμούς, "κι εμείς με τη σειρά μας ευχαριστούμε και ανταποδίδουμε" για την απάντηση.Επί της ουσίας τώρα: αν σήμερα ήταν η 28η Οκτωβρίου του 1940 ας πούμε, και οι Ιταλοί μας κήρυτταν πόλεμο, θα μπορούσαμε να πούμε "αφήστε τους να μπουν στην Ελλάδα, να μας κατακτήσουν καμιά δεκαριά χρόνια, και αν δεν μας αρέσουν τότε ξεσηκωνόμαστε και τους διώχνουμε"; Στη θέση των Ιταλών μπορείτε να βάλετε και τους Γερμανούς και τη χουντα.Σκεφτείτε μια στάση του τύπου: "μα αν δεν γίνει χουντα, πώς θα καταλάβουμε αν ειναι καλή ή όχι;". Είναι σαφές ότι η διαφωνία μας δεν αφορά στο ζήτημα της μεθόδου,η οποία είναι φαντάζομαι αποδεκτή από όλους.Όταν πρόκειται για την ενημέρωση ή την τοποθέτησή μας πάνω σε κάποιο επιστημονικό ζήτημα, ναι σαφώς πρέπει να έχεις υπόψη σου τα πάντα, για να κρίνεις να διασταυρώσεις κλπ.Επίσης οταν πρόκειται για φαγητό, ναι ,να δοκιμάζεις ξένες γεύσεις προκειμένου να δεις αν σου πάνε ή όχι.Η διαφωνία μας έγκειται στο μέχρι πού μπορεί να εφαρμόζεται αυτή η μέθοδος.Γιατί σήμερα δεν είμαστε οι αθώοι που υπήρξαμε πριν από δέκα και δεκαπέντε και είκοσι χρόνια.Γιατί σήμερα ξέρουμε λίγο πολύ τι ρόλο παίζει ο καθένας, ξέρουμε ποιοι ειναι οι "καλοί" και ποιοι είναι οι "κακοί" και γιατί σημερα είμαστε υποχρεωμένοι να πολεμήσουμε.Όχι να συζητάμε για το αν υπάρχουν ή όχι "εχθροί", την ώρα που αυτοί έχουνε ήδη μπει στην πόλη.Για κατακλείδα να θυμίσουμε τη φράση: ας είναι τα λόγια μας "ναι,ναι" ή "όχι, όχι".Σας ευχαριστούμε για την υπομονή σας.