Ο Στέλιος Καζαντζίδης έχει ήδη σταματήσει τις εμφανίσεις στα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης. Στις 21 Απριλίου του 1967 και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου, αξιωματικοί του στρατού, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, και συμμετοχή του ταξίαρχου Στυλιανού Παττακού και του συνταγματάρχη Νικόλαου Μακαρέζου κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα.
Η νέα κατάσταση στην πολιτική ζωή του τόπου θα διατηρηθεί για επτά περίπου χρόνια. Ο Στέλιος Καζαντζίδης λίγο πριν το 1967 έχει αρχίσει την προσπάθεια, να δημιουργήσει τη δική του εταιρία.
Το όνομα αυτής «STANDARD». Έχοντας - μετά από αλλεπάλληλες αιτήσεις - αποσπάσει την πολυπόθητη άδεια σκοπιμότητας από το, τότε, Υπουργείο Βιομηχανίας και αφού παρήγγειλε μηχανήματα από το εξωτερικό, αναμόρφωσε ένα παλαιό εργοστάσιο στο Κιάτο για να στεγάσει τον υλικό εξοπλισμό.
Τα γραφεία της εταιρίας ανοίξανε στη Ζήνωνος, κοντά στην Ομόνοια. Παρά το δυνατό εμπορικό όνομα του Καζαντζίδη και τα μαρκόπνοα σχέδια, η εταιρία δε λειτούργησε ποτέ αυτόνομα.
Εν τω μεταξύ η κόντρα του Καζαντζίδη με τη «Μίνως Μάτσας και Υιός» είχε οξυνθεί.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης έχει να αντιπαλέψει και τον παράγοντα λογοκρισία, ο οποίος έχει γιγαντωθεί, ήδη από τα πρώτα χρόνια του δικτατορικού καθεστώτος. Χαρακτηριστικά αναφέρει στον Βασίλη Βασιλικό: «Ό, τι τραγούδι είχα βαρύ, το ξέραν αυτοί ότι προορίζεται για μένα, ό, τι με περιεχόμενο λαϊκό μου το κόβανε, μεθοδευμένα πλέον. Το ίδια τα πέρναγαν για το Μάτσα και το Λαμπρόπουλο. Εγώ τι θα έλεγα; Τι θα τραγούδαγα; Τις δαντελένιες ακρογιαλιές της ελληνικής θάλασσας; Είχα αγανακτήσει».
Στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην ενεργό καλλιτεχνική δράση, συνεργάζεται με τη PHILIPS. Στα1968 κυκλοφορούν επτά δίσκοι των 45 στροφών με το σήμα «STANDARD».
Η MΙΝΟΣ δε μένει άπραγη. Οδηγεί τη PHILIPS στα δικαστήρια, αξιώνοντας την επιστροφή του Καζαντζίδη. Τη δίκη την κερδίζει η ΜΙΝΟΣ. Η εταιρία συμφωνεί να αποζημίωσει τον Καζαντζίδη για τα έξοδα που ο τελευταίος έκανε στην προσπάθεια του να δημιουργήσει τη δική του δισκογραφική. Πριν κλέισει η «STANDARD» κυκλοφόρούν ακόμα 9 σαρανταπεντάρια του Στέλιου Καζαντζίδη με την επωνυμία της.
Εκείνα τα χρόνια, υπογράφεται και το γνωστό συμβόλαιο με την εταιρεία «Μίνως Μάτσας και Υιός», που κράτησε τον Στέλιο Καζαντζίδη εκτός δισκογραφίας για περίπου 12 χρόνια.
Είναι σκληρή η εποχή. Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Καζαντζίδης είχε αριστερό παρελθόν και ότι από το 59 και μετά κινήθηκε δικαστικά εναντίων των δισκογραφικών. Εκεί εντοπίζει ο ίδιος ο τραγουδιστής την αιτία για τη μεγάλη φορολόγηση που υπέστη, στα χρόνια της Χούντας των συνταγματαρχών.
Έχει δηλώσει, στον Νάσο Αθανασίου: «Ότι περιουσία είχα κάνει σαν τραγουδιστής την έχασα. Μου τα πήραν όλα».
Απογοητευμένος από την κατάσταση τα χρόνια εκείνα, κάνει αρκετά ταξίδια στο εξωτερικό και κυρίως στη Γερμανία. Παραμένει δε, εξαιρετικά παραγωγικός. Πολλά από τα μεγάλα σουξέ, του Στέλιου, που είναι και σήμερα εξαιρετικά δημοφιλή, ηχογραφήθηκαν κατά τη διάρκεια της επταετίας. «Στα βράχια της Πειραϊκής», «Δε θα ξαναγαπήσω», «Πάρε τα χνάρια», «Γυρίζω απ’ τη νύχτα» είναι μερικά μόνο από αυτά.
Βέβαια, από όλα τα τραγούδια εκείνα, λείπει ο στίχος ο ανατρεπτικός, που γίνεται αφορμή για κοινωνικό προβληματισμό.
Είπαμε, η λογοκρισία καθόριζε τα στιχουργικά θέματα της εποχής.
Με την πτώση της Χούντας, ο Καζαντζίδης θα συμπράξει με τον Μίκη Θεοδωράκη. Ένας σπουδαίος δίσκος θα είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας. Ο δίσκος «Στην Ανατολή» κυκλοφορεί στις 4 Νοεμβρίου του 1974.
Σε δώδεκα τραγούδια, αφιερωμένα στα «παιδιά του Πολυτεχνείου» ο Στέλιος Καζαντζίδης φανερώνει τον τρομακτικό όγκο της φωνής του. Τα τραγούδια γράφτηκαν στον Καναδά τα χρόνια της δικτατορίας. Ο δίσκος δεν πούλησε τα αναμενόμενα παρόλο που - κατα τον ίδιο τον συνθέτη - αυτά ήταν τα καλλίτερά του τραγούδια.
Το γιατί δεν πούλησε ο δίσκος το ξέρουν καλύτερα οι άνρθωποι της ΜΙΝΟΣ. Ο Μίκης Θεοδωράκης θα δηλώσει, σε κοινή συνέντευξή του με τον Γιώργο Νταλάρα στον Λ. Κομίνη, το 1995, στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ : «Οι ίδιοι οι άνθρωποι της εταιρείας περνούσαν από τα δισκάδικα και μάζευαν τους δίσκους. Το γιατί βέβαια μόνο αυτοί το ξέρουν. Είναι δυνατόν να κυκλοφορεί , αμέσως μετά την πτώση της χούντας ένας δίσκος με καινούργια λαϊκά τραγούδια του Θεοδωράκη με τον Καζαντζίδη κι αυτό τον δίσκο σήμερα στην Ελλάδα να τον ξέρουν ελάχιστοι; Κρίμα...».
Κάπως έτσι κύλησε η επταετία για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Πολλά χρόνια μετά την πτώση της χούντας, στα 1994, θα δηλώσει στο Νάσο Αθανασίου: «Κοίταξε εγώ από τη δεξιά έχω, καταστραφεί….η δεξιά μου σκότωσε τον πατέρα και ταλαιπωρήθηκα στη ζωή μου… είναι ένα μεγάλο μου παράπονο. Νομίζω πως δεν πρέπει να υπάρχει πιο ήσυχος άνθρωπος από εμένα και αν εγώ στη ζωή μου έχω υποστεί όλα αυτά τα μαρτύρια, φαντάζομαι τι έχουν τραβήξει άλλοι που εκδηλώθηκαν».
Διαβάστε ακόμη:
- Ο Καζαντζίδης και οι άλλοι...
- 1965: Ο Καζαντζίδης αποχωρεί από τη νύχτα
- Δικαστική διαμάχη με την «COLUMBIA»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου