Τα ανθρωπωνύμια, σε κάθε εποχή, χρησίμευαν (και χρησιμεύουν) στον προσδιορισμό και τη διάκριση των ανθρώπων. Από την αρχαιότητα και τους Ομηρικούς χρόνους μέχρι τις μέρες μας, υπάρχουν για να διευκολύνουν τις ανθρώπινες σχέσεις και να διατηρούν λαογραφικά στοιχεία του παρελθόντος.
Τα ελληνικά επώνυμα ποικίλουν. Ως κοινωνική ανάγκη, συνδέονται άρρηκτα με τις κοινωνικές δομές, τα ήθη και τα έθιμα, τις παραγωγικές διαδικασίες, τα φυσικά στοιχεία, τα εθνικά ζητήματα, την καταγωγή…
Έτσι διακρίνονται σε πατρωνυμικά ,μητρωνυμικά , ανδρωνυμικά , εθνικά , επαγγελματικά , παρωνύμια και ψευδώνυμα. Για παράδειγμα ο Γιώργος του Αντώνη (η γενική του ονόματος του πατέρα δήλωνε την σχέση του με το γιό) εξελίχθηκε σε Γιώργος Αντωνίου, ενώ ο Έλληνας μετανάστης από την Αμερική (ο Έλληνας δηλαδή που ήρθε σε επαφή με τους Αμερικάνους) έγινε Αμερικάνος.
Γνωρίζετε τι σημαίνει το επώνυμο «Καζαντζίδης»;
Στο τεύχος 984 (1 Ιουλίου του 1968) του περιοδικού «Νέα Εστία», σε ένα άρθρο του Ι. Α. Θωμόπουλου, με τίτλο «Τα Ελληνικά Επώνυμα» διαβάζουμε: «Καζαντζής - από το τούρκικο επαγγελματικό kazanci, αυτός που κατασκευάζει καζάνια, λέβητες, χύτρες, χαρανιά. Η ομάδα έχει πολλούς τύπους: Καζάνης, Καζανάς, Καζανέλης, Καζανιάτορας, Καζανίδης, Καζανόπουλος, Καζαντζάς, Καζαντζάκης, ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ, Καζαντζόγλου, Καζαντζόπουλος, Καζατζής»
Σημείωση: Το περιοδικό «Νέα Εστία» έκδωσε το πρώτο της τεύχος στις 15 Απριλίου του 1927. Είναι ένα περιοδικό λόγου και στοχασμού, που ξεκίνησε υπό τη διεύθυνση του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Παραθέτουμε το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του περιοδικού.
 |
Περιοδικό "ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ", πρώτο τεύχος (Αθήνα 15 Απριλίου 1927) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου