Καιρός είναι να μπούνε τα πράγματα στη θέση τους. Στη μουσική, όπως και σε άλλους χώρους, δυστυχώς, κυριαρχούν τα δίπολα.
Εμπορικό, έντεχνο. Νταλάρας, Άντζελα Δημητρίου. Δε με πειράζει τόσο, που προτείνουν τέτοιες ανοησίες. Με πειράζει που συμβαίνει αυτό μαζικά και μεθοδευμένα, με στόχο να εμπεδώνονται, στις μάζες, τέτοιου είδους διλήμματα.
Και από ένα σημείο και μετά, οι ανοησίες αυτές προτείνονται σαν κάτι το φυσικό, σε καθημερινές κουβέντες, σε σχολεία, στα πλαίσια των συναναστροφών των ανθρώπων…
Βλέπεις σήμερα, αναπαράγουν όλοι το επιβεβλημένο δίλημμα Καζαντζίδης ή Μπιθικώστης. Το αναπαράγουν βάσει γνώσης ή λόγω άγνοιας;
Θα συνεχίσω το συλλογισμό μου. Αλήθεια πόσοι από αυτούς που κάνουν λόγο για τη μη σπουδαιότητα του ρεπερτορίου του Καζαντζίδη, σε αντιδιαστολή με τα σπουδαία έργα μεγάλων ποιητών που «ερμήνευσε» ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης γνωρίζουν πραγματικά τι έχει τραγουδήσει ο Καζαντζίδης;
Ακόμη χειρότερα πόσοι από αυτούς έχουν διαβάσει το ποιητικό έργο "Αξιον Εστί" του Οδυσσέα Ελύτη; Ακόμα χειρότερα πόσοι από αυτούς αντιλαμβάνονται το νόημα των στίχων των ποιημάτων;
Κάποτε ο Άκης Πάνου σε ένα οπισθόφυλλο κάποιου δίσκου, διερωτήθηκε αν είναι προτιμότερο να σε καταλαβαίνουν και να μη σε ακούν ή να μη σε καταλαβαίνουν και να σε χειροκροτούν. Ήταν μια φράση, που μου έμεινε..
Το δίλημμα Καζαντζίδης Μπιθικώτσης είναι χαλκευμένο. Δεν θα μιλήσουμε για το ερμηνευτικό κομμάτι. Τα πάντα εκεί είναι θέμα γούστου. Βέβαια, το γούστο μπορεί να επιβληθεί ή να κατευθύνεται. Αυτό είναι μια άλλη κουβέντα, και καλό είναι να μην το αμελούμε.
Ο Καζαντζίδης είναι τραγουδιστής μεγαλύτερου διαμετρήματος από τον Μπιθικώστη. Αυτό φαίνεται καταρχήν από την δημοτικότητα του καθενός. Ο Καζαντζίδης, όσο και αν θέλουν να δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις, έχει μεγαλύτερη γκάμα ρεπερτορίου κάτι που απαντά στις φωνητικές του ικανότητες. Πιστεύω, αν και δεν είμαι ο πλέον αντικειμενικός κριτής, ότι μόνον ο Στέλιος Καζαντζίδης από τους κλασσικούς «λαϊκούς τραγουδιστές», μπορεί να σταθεί δίπλα στους κορυφαίους τραγουδιστές του δημοτικού και του ρεμπέτικου τραγουδιού. Επίσης από τους δύο, ο Καζαντζίδης αποκάλυψε τον κοινωνικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει ο τραγουδιστής. Κακά τα ψέματα, αν κάποιος στην Ελλάδα αξίζει εν όλω, να του αποδίδεται ο χαρακτηρισμός «καλλιτέχνης», αυτός είναι ο Στέλιος Καζαντζίδης.
Οι επινοήσεις των εξουσιαστών είναι τρομερές. Δημιουργώντας αυτό το ψεύτικο δίλημμα και καθιστώντας το κανόνα αξιολόγησης της εποχής του κλασσικού λαϊκού τραγουδιού, πετύχανε το σκοπό τους. Περιορίσανε τον Καζαντζίδη εμπορικά και ερμηνευτικά. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ο δίσκος «Στην ανατολή», αποτέλεσμα της σύμπραξης Καζαντζίδη και Θεοδωράκη, ενώ είναι σπουδαίος δεν προωθήθηκε; Αυτού του είδους τα διλήμματα μόνο τέτοιες δολιότητες εξυπηρετούν. Χάνουμε την ουσία. Λέμε Καζαντζίδης ή Μπιθικώτσης, και ξεχνάμε τους σπουδαίους και αυθεντικότερους ίσως καλλιτέχνες του δημοτικού και του ρεμπέτικου τραγουδιού. Σβήνουν τη μνήμη έτσι και μετά ασελγούν πάνω στις μάζες. Λέμε Θεοδωράκης ή Χατζηδάκης και ξεχνάμε πως στη χώρα αυτή γεννήθηκε και ο Μπάμπης ο Μπακάλης, και ο Θόδωρος Δερβενιώτης…
Λέμε σήμερα εμπορικό ή έντεχνο και η απόλυτη έκφραση του λαού, το λαϊκό τραγούδι, που στην ευρύτερη θεώρησή του περιλαμβάνει και το δημοτικό και το ρεμπέτικο, πάει περίπατο..
Εμπορικό, έντεχνο. Νταλάρας, Άντζελα Δημητρίου. Δε με πειράζει τόσο, που προτείνουν τέτοιες ανοησίες. Με πειράζει που συμβαίνει αυτό μαζικά και μεθοδευμένα, με στόχο να εμπεδώνονται, στις μάζες, τέτοιου είδους διλήμματα.
Και από ένα σημείο και μετά, οι ανοησίες αυτές προτείνονται σαν κάτι το φυσικό, σε καθημερινές κουβέντες, σε σχολεία, στα πλαίσια των συναναστροφών των ανθρώπων…
Βλέπεις σήμερα, αναπαράγουν όλοι το επιβεβλημένο δίλημμα Καζαντζίδης ή Μπιθικώστης. Το αναπαράγουν βάσει γνώσης ή λόγω άγνοιας;
Θα συνεχίσω το συλλογισμό μου. Αλήθεια πόσοι από αυτούς που κάνουν λόγο για τη μη σπουδαιότητα του ρεπερτορίου του Καζαντζίδη, σε αντιδιαστολή με τα σπουδαία έργα μεγάλων ποιητών που «ερμήνευσε» ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης γνωρίζουν πραγματικά τι έχει τραγουδήσει ο Καζαντζίδης;
Ακόμη χειρότερα πόσοι από αυτούς έχουν διαβάσει το ποιητικό έργο "Αξιον Εστί" του Οδυσσέα Ελύτη; Ακόμα χειρότερα πόσοι από αυτούς αντιλαμβάνονται το νόημα των στίχων των ποιημάτων;
Κάποτε ο Άκης Πάνου σε ένα οπισθόφυλλο κάποιου δίσκου, διερωτήθηκε αν είναι προτιμότερο να σε καταλαβαίνουν και να μη σε ακούν ή να μη σε καταλαβαίνουν και να σε χειροκροτούν. Ήταν μια φράση, που μου έμεινε..
Το δίλημμα Καζαντζίδης Μπιθικώτσης είναι χαλκευμένο. Δεν θα μιλήσουμε για το ερμηνευτικό κομμάτι. Τα πάντα εκεί είναι θέμα γούστου. Βέβαια, το γούστο μπορεί να επιβληθεί ή να κατευθύνεται. Αυτό είναι μια άλλη κουβέντα, και καλό είναι να μην το αμελούμε.
Ο Καζαντζίδης είναι τραγουδιστής μεγαλύτερου διαμετρήματος από τον Μπιθικώστη. Αυτό φαίνεται καταρχήν από την δημοτικότητα του καθενός. Ο Καζαντζίδης, όσο και αν θέλουν να δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις, έχει μεγαλύτερη γκάμα ρεπερτορίου κάτι που απαντά στις φωνητικές του ικανότητες. Πιστεύω, αν και δεν είμαι ο πλέον αντικειμενικός κριτής, ότι μόνον ο Στέλιος Καζαντζίδης από τους κλασσικούς «λαϊκούς τραγουδιστές», μπορεί να σταθεί δίπλα στους κορυφαίους τραγουδιστές του δημοτικού και του ρεμπέτικου τραγουδιού. Επίσης από τους δύο, ο Καζαντζίδης αποκάλυψε τον κοινωνικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει ο τραγουδιστής. Κακά τα ψέματα, αν κάποιος στην Ελλάδα αξίζει εν όλω, να του αποδίδεται ο χαρακτηρισμός «καλλιτέχνης», αυτός είναι ο Στέλιος Καζαντζίδης.
Οι επινοήσεις των εξουσιαστών είναι τρομερές. Δημιουργώντας αυτό το ψεύτικο δίλημμα και καθιστώντας το κανόνα αξιολόγησης της εποχής του κλασσικού λαϊκού τραγουδιού, πετύχανε το σκοπό τους. Περιορίσανε τον Καζαντζίδη εμπορικά και ερμηνευτικά. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ο δίσκος «Στην ανατολή», αποτέλεσμα της σύμπραξης Καζαντζίδη και Θεοδωράκη, ενώ είναι σπουδαίος δεν προωθήθηκε; Αυτού του είδους τα διλήμματα μόνο τέτοιες δολιότητες εξυπηρετούν. Χάνουμε την ουσία. Λέμε Καζαντζίδης ή Μπιθικώτσης, και ξεχνάμε τους σπουδαίους και αυθεντικότερους ίσως καλλιτέχνες του δημοτικού και του ρεμπέτικου τραγουδιού. Σβήνουν τη μνήμη έτσι και μετά ασελγούν πάνω στις μάζες. Λέμε Θεοδωράκης ή Χατζηδάκης και ξεχνάμε πως στη χώρα αυτή γεννήθηκε και ο Μπάμπης ο Μπακάλης, και ο Θόδωρος Δερβενιώτης…
Λέμε σήμερα εμπορικό ή έντεχνο και η απόλυτη έκφραση του λαού, το λαϊκό τραγούδι, που στην ευρύτερη θεώρησή του περιλαμβάνει και το δημοτικό και το ρεμπέτικο, πάει περίπατο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου