O Μουαμμέρ Κετέντζογλου μιλά για τον Στέλιο Καζαντζίδη

Μουαμμέρ Κετέντζογλου

 Ο Μουαμμέρ Κετέντζογλου είναι ένας σύγχρονος, Τούρκος μουσικός. Γεννήθηκε στην περιοχή της Σμύρνης, στα 1964 και παρά το γεγονός ότι είναι τυφλός, ασχολήθηκε με τη μουσική και έμαθε να παίζει ακορντεόν.

Περισσότερα από 15 χρόνια, συμμετέχει σε μουσικά σχήματα, κυκλοφορεί δίσκους και παράλληλα συγκεντρώνει στο προσωπικό του αρχείο, στοιχεία για τη λαϊκή μουσική όλου του κόσμου. Ένας εξαίρετος μουσικός και ερευνητής, που «συλλέγει» ήχους, κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές με στόχο την προβολή της μουσικής παράδοσης (ιδιαίτερα των λαών των Βαλκανίων), δηλώνει πως αρέσκεται στην Ελληνική μουσική και αγαπά κυρίως το Ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Κορυφαία του στιγμή, η μουσική του συνάντηση με το Μίκη Θεοδωράκη, στα 1996. Μοιράστηκε τη σκηνή με το μεγάλο Έλληνα συνθέτη σε παραστάσεις στην Αθήνα και τη Λειβαδιά. Ο εκ γενετής τυφλός μουσικός, δέχθηκε και αυτός την πρόσκλησή μας. Χαιρετίζει το blog μας και μας παραχωρεί το κείμενο, που ακολουθεί. Έχει δηλώσει χαρακτηριστικά, πως ο Καζαντζίδης ξεκλείδωσε για αυτόν το ελληνικό τραγούδι.


Μας γράφει:


6 Φεβρουαρίου 2005 Κων/πολη

Παιδικές αναμνήσεις με τον Καζαντζίδη

Μέρες του 1974. Μόλις είχε αρχίσει η σχολική χρονιά στην Σχολή Τυφλών της Μπουρνόβας όπου φοιτούσα τότε. Οι καθηγητές μου ήταν σίγουροι πως κάποτε θα γίνω μουσικός. Μια μέρα ο καθηγητής μας της μουσικής, μου είπε πως κάποιος Τούρκος μουσικός που καταγόταν από την Ελλάδα, του χάρισε έναν δίσκο 45 στροφών. Τον ακούσαμε με πολύ ενδιαφέρον. Η μια όψη του είχε την "Μαντουμπάλα" και η άλλη "Το τελευταίο βράδυ μου". Αποκαθηλώθηκα. Είχα μαγευτεί. Στο σώμα μου καρφώθηκαν μεθυστικά βέλη. Θυμάμαι πως η μελωδία αυτών των τραγουδιών με τραβούσε σαν τις Σειρήνες!

Τα πρώτα αυτά τραγούδια που άκουσα από τη θεία φωνή του Καζαντζίδη μετέφεραν γνώριμα αρώματα από την διπλανή γειτονιά αλλά συνάμα και νέες μαγευτικές μελωδίες. Αργότερα, στα φοιτητικά μου χρόνια κατάφερα να αποκτήσω όλα σχεδόν τα τραγούδια του. Ευτυχώς, ήμουν αρκετά αθώος ώστε να μην συσχετίσω τα ακούσματα αυτά με τον πόλεμο που διεξαγόταν τότε στην Κύπρο όπως θα έκανε ένας ενήλικας στην θέση μου.

Οι δυο αυτοί σπόροι που μετέφερε ο άνεμος από την διπλανή γειτονιά βλάστησαν στην ψυχή μου. Το μικρό βλαστάρι ποτίστηκε με τα τραγούδια που άκουγα από τους επαρχιακούς ραδιοσταθμούς της διπλανής γειτονιάς κι άπλωσε κλωνάρια. Αργότερα το φρόντισα με τεχνικές σύγχρονης τεχνολογίας κι έγινε ένα θεόρατο δέντρο. Εδώ και χρόνια οι καρποί του είναι η βασική πνευματική τροφή μου. Πόσα και πόσα δέντρα έχουν βλαστήσει με την γύρη και τους σπόρους που πεταρίζουν ανάμεσα στις δυο γειτονιές. Ξανάρχισαν να ακούγονται ιστορίες φιλίας που νομίζαμε πως είχαν ξεχαστεί για πάντα! Δεν άκουσα ποτέ εύθυμα τραγούδια από τον Καζαντζίδη. Στα τραγούδια του ιστόρησε μονάχα την θλίψη. Πικρία ανάβλυζε από τα τραγούδια του, πικρία ανάβλυζε κι από τον ίδιο. Τα τραγούδια όμως αυτά με ωρίμασαν, μου έμαθαν να αντέχω στις δυσκολίες της ζωής.

Χιλιάδες στόματα τραγούδησαν πάνω στο μνήμα του πως «Όλα είναι ένα ψέμα». Κι εγώ από την Κων/πολη, νοερά μαζί τους σιγοτραγουδούσα το υπέροχο αυτό τραγούδι, την πρώτη μου αγάπη.


Η προσωπική σελίδα του Μουαμέρ Κετέντζογλου: 

• www.muammerketencoglu.com