Και η αστειότητα συνεχίζεται

Μαρινέλλα και Στέλιος Καζαντζίδης

«Η Ιστορία παίζεται την πρώτη φορά ως τραγωδία, τη δεύτερη ως φάρσα», σημειώνει ο Καρλ Μαρξ. Στην περίπτωση του Στέλιου Καζαντζίδη το “έργο” έχει παιχτεί τόσες φορές, που κατέστη κανόνας και τελικά εμπεδώθηκε· και πλέον παρατηρούμε απαθείς, τους περιπαθείς και επί το πλείστον αδαείς «τηλεορασανθρώπους», να σπεύδουν να καταθέσουν την άποψή τους – λες και μας αφορά – για τον Στέλιο και το ελληνικό τραγούδι.

Θα αντιπαρέλθουμε – μα κάποια στιγμή συντονισμένα θα επανέλθουμε – τις διαφημιστικές ανάγκες της κας Μαρινέλλας (κατά κόσμον Κυριακής Παπαδοπούλου) που εξυπηρέτησε χθες η εκπομπή «Αθέατος Κόσμος» μέσω του αφιερώματος στον Στέλιο Καζαντζίδη. Μήπως είναι η πρώτη φορά που ένας συρφετός αστοιχείωτων σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή εξυπηρετεί τέτοιους σκοπούς; Ή μήπως μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η Μαρινέλλα ετεροπροβάλλεται για ακόμη μια φορά; Ούτε το 'να, ούτε τ΄ άλλο συμβαίνει για πρώτη φορά...

Αυτό που κρατάμε από τη χθεσινή εκπομπή είναι μια αναφορά του γνωστού στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου, στο ρεπερτόριο του Στέλιου Καζαντζίδη. «Ο Καζαντζίδης», ανέφερε, «έχει πολλά τραγούδια β κατηγορίας στο ρεπερτόριό του, τα οποία όμως απογείωσε με τη θεϊκή φωνή του». Και στεκόμαστε εδώ. Το κακό ρεπερτόριο, όταν φυσικά οι άλλες διαβολές δεν πιάνουν τόπο, είναι το ισχυρότερο όπλο στη φαρέτρα της, ας μας επιτραπεί ο όρος, «αντικαζαντζιδικής» προπαγάνδας. Και ξέρετε γιατί; Γιατί το κοινό αγνοεί το ρεπερτόριο αυτό. Και την άγνοια αυτή έρχεται να καλύψει η άποψη μιας «αυθεντίας», που σχετίζεται με τα μουσικά πράγματα του τόπου. Σχέση αμφίδρομη, αυτή ανάμεσα σε «ανθρωπάκους» και «αυθεντίες».

Πώς είναι δυνατόν να μην μπήκαν στον κόπο οι περισσότεροι που καταφέρονται εναντίον των επιλογών του Καζαντζίδη, να διαπιστώσουν ιδίοις ωσί όλα όσα αξιολογούν αρνητικά;

Θέλοντας, αν μη τι άλλο, να διευκολύνουμε τους επικριτές του Καζαντζίδη, είμαστε σε θέση να καταδείξουμε τους υπαίτιους για το κακό ρεπερτόριο του (όπως εύστοχα κατέδειξε το περιοδικό «Λαϊκό Τραγούδι», στο τεύχος 17, σε ένα άρθρο με τίτλο «Ιδού οι υπεύθυνοι για το κακό του ρεπερτόριο»):

Μπάμπης Μπακάλης, Θεόδωρος Δερβενιώτης, Βασίλης Καραπατάκης, Μανώλης Χιώτης, Γιώργος Ζαμπέτας, Στέλιος Χρυσίνης, Απόστολος Καλδάρας, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Μητσάκης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Χρήστος Νικολόπουλος, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Τάκης Σούκας, Γιώργος Κόρρος, Γεράσιμος Κλουβάτος, Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Σταύρος Ξαρχάκος, Άκης Πάνου, Χρήστος Λεοντής, Γιώργος Κατσαρός αλλά και οι στιχουργοί Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Πυθαγόρας, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Κώστας Βίρβος, Νίκος Γκάτσος, Δημήτρης Χριστοδούλου, Τάσος Λειβαδίτης, Γιάννης Ρίτσος, Μάνος Ελευθερίου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Ηρακλής Παπασιδέρης και πολλοί άλλοι που μοιραία (σε τόσες αναφορές) παραλείπονται…

Και η αστειότητα συνεχίζεται…

Διαβάστε ακόμη

• Δημήτρης Χριστοδούλου
• Βρε μανία με το έντεχνο
• «Όσο μπορείς»
• Περί παρακμής
• «Κρατικοποιείστε τη φωνή μου»