«Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός» (ΒΙΝΤΕΟ)

«Από παλιά είχα πάθος για τον κινηματογράφο. Έπαιξα σε πολλές ταινίες. Περίπου σε τριάντα ή σαράντα. Σε μια ταινία ο Κούρκουλος σηκώνεται απ’ το τραπέζι και έρχεται και τραγουδάμε αγκαλιασμένοι “Ο δρόμος είναι σκοτεινός”. Και στη συνέχεια – ήταν η απαίτηση του σκηνοθέτη – τον μαχαιρώνουν.» («Υπάρχω», Εκδόσεις Λιβάνη σελ. 227)

Έτσι αφηγείται ο Στέλιος Καζαντζίδης – στα 1980, στον Βασίλη Βασιλικό, την επαγγελματική του «επαφή» με τον κινηματογράφο, αλλά και την ανάμνηση του από τα γυρίσματα της ταινίας «Οι αδίστακτοι»

Αν και ο τίτλος του τραγουδιού είναι «Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός», ισχύει ότι Καζαντζίδης και Κούρκουλος τραγούδησαν αγκαλιασμένοι για τις ανάγκες της ταινίας, που σκηνοθέτησε ο Ντίνος Κατσουρίδης. Μάλιστα, η ηχογράφηση αυτή, κατέληξε να είναι και η επίσημη και μοναδική από μέρους του Στέλιου, πριν την επανεκτέλεση του Πάνου Τζανετή.

«Οι αδίστακτοι», προβλήθηκαν στις 18 Οκτωβρίου του 1965. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την εισπρακτική επιτυχία της ταινίας. Από την άλλη το τραγούδι «Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός», σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου και μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου, ακούγεται μέχρι τα σήμερα. Αναμενόμενο, καθώς ξεφεύγει από την κλασική νόρμα των «κλαψιάρικων» - όπως επιμένουν να τα χαρακτηρίζουν, άστοχα, κάποιοι. Όχι πως δεν πρόκειται για ένα αξιόλογο τραγούδι. Τουναντίον...

Μα υπάρχουν και άλλα πιο αξιόλογα και πιο ουσιώδη, που όπως συνήθιζε να λέει περιπαικτικά ο ίδιος ο Καζαντζίδης, «...τα έφαγε η μαρμάγκα...».

Αξιοσημείωτη είναι η συμμετοχή του ηθοποιού Νίκου Κούρκουλου στο τραγουδιστικό κομμάτι.

Όπως πληροφορούμαστε από την έρευνα των Νίκου Μητρογιαννόπουλου, Γιώργου Αθητάκη και Κώστα Χρηστίδη, σχετικά με τις εμφανίσεις του Καζαντζίδη στον κινηματογράφο (έρευνα για λογαριασμό του περιοδικού «Λαϊκό Τραγούδι»– «Τεύχος 17»), η κινηματογραφική αυτή εκτέλεση του τραγουδιού κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1988 στον δίσκο «Γιάννης Μαρκόπουλος στον Ελληνικό Κινηματογράφο».

Στο απόσπασμα της ταινίας, που ακολουθεί, πέραν των πρωταγωνιστών ηθοποιών, (του Νίκου Κούρκουλου και της Μαίρης Χρονοπούλου) και των Καζαντζίδη και Μαρινέλλας, διακρίνονται ο Δημήτρης Τζάρας (όρθιος με το μπαγλαμά), ο Σπύρος Ευσταθίου (μπουζούκι), ο Πάνος Ιατρού (κοντραμπάσο),  και στα δεξιότερα του πάλκου ο πολύ νέος, τότε, Χρήστος Νικολόπουλος.

Διαβάστε ακόμα:

• Δημήτρης Χριστοδούλου
• Ο Ροβήρος Μανθούλης για τον Στέλιο Καζαντζίδη